Tijdens de selectiewedstrijden vielen Hans Garritsen en Rick Wiegerinck net buiten de boot en werden eerste reserve.
door de blessure van Alex Brusselers kregen zij alsnog de kans om hun internationale debuut te maken.
Hieronder hun verhaal:
Door de blessure van Alex Brusselers werden wij opgeroepen voor de IMBA in Frankrijk.
Gelukkig hebben we alle papieren en shirts op tijd gekregen, en was de camper voorbereid.
We zijn op vrijdagavond om 18.30 vertrokken, en hebben door gereden tot 01.30 ’s nachts.
Op deze manier hadden we de eerste 500 km gereden. Onderweg geslapen en zaterdagmorgen om 8.30 weer verder.
We hebben veel tolwegen gehad en nog 380 km gereden. Rond 13.30 waren we op de plaats van bestemming.
Nadat we ons gesetteld hadden hebben we even de baan verkend, en we zagen een vrij smalle maar technische baan.
Op zondag zijn we op tijd opgestaan, en om 10.00 begon de training en kwalificatie.
Dit ging voor ons best goed. We hielden lang de 15e tijd, maar dit werd uiteindelijk een 18e..
Hier waren we heel tevreden mee.
De rijdersvoorstelling was om 12.00 en was mooi om eens mee te maken.
Het is de gewoonte dat de teams na deze presentatie een aandenken krijgen, en deze keer was dat een tas met daarin een fles wijn, koekjes, paté en een T-shirt.
De eerste manche waren we redelijk weg, en er was steeds een mooie strijd van plek 11 tot 19
We zaten allemaal heel dicht op elkaar, en Wij werden uiteindelijk in onze debuutmanche 18.
De 2e manche hadden we een betere start, en dit zou voor ons de beste manche worden.
Helaas kreeg Rik in deze manche een steen op zijn hand, waardoor hij ( naar later bleek) zijn middelvinger heeft gebroken.
Hans heeft hier niets van gemerkt, omdat Rik zoals altijd “ Gas, gas, gas “ schreeuwde.
We hadden ook een Nederlands onderonsje in die tweede manche; We konden ons naar Pierre en Nick v.d. Venne toe rijden en gingen er zelfs ook voorbij. Even later gingen Aaron Bens en Joep v. Leuken ook iets in de fout, en konden wij deze ook passeren.
Aaron heeft 5 ronden lang geprobeerd, er voorbij te komen, maar dit lukte hem niet.
Tot één ronde voor tijd, toen het hem op een dubbelsprong toch lukte,.
Zelf gingen wij bij een springbult iets te ver naar rechts, waardoor v.d. Venne ons met z’n linkse bak nog net voorbij stak. Effe balen, en nóg een plekkie verloren. Uiteindelijk zijn we in die tweede manche 16e geworden.
Rik heeft voor de 3e manche een extra vitamine pilletje genomen, en deze heeft goed geholpen.
De 3e manche waren we slecht weg, omdat het voor ons een beetje mis ging en wij moesten uitwijken.
Hans kreeg een steen op de klep van zijn helm, die hij er eerst af moest breken.
Zo ongeveer achteraan begonnen, konden wij nog wel wat naar voren rijden.
Toen begon het heel hard te regenen en het werd glibberen en glijden.
We hebben nog wel geprobeerd om op de dubbelsprong in de laatste ronde nog te passeren, maar we gleden bijna van de baan af. Toch nog 17e geworden.
Al met al zijn we dik tevreden met het resultaat, ( 18e, 16e en 17e )
Op zondagavond zijn we aan de terugweg begonnen en hebben tot 2.30 doorgereden, waardoor we de eerste 550 km al achter de rug hadden. Onderweg weer geslapen, en maandag om 13.30 waren we weer thuis.
De camper heeft zich keurig gedragen, en we zijn de terugweg anders gereden zonder tolwegen.
Deze IMBA wedstrijd was een mooie ervaring, en we moeten nog maar afwachten of wij dit seizoen nog een invalbeurt krijgen.
.
